Huizen en hun geschiedenis

Nee, natuurlijk niet
Kan een landschap een rechtspersoon zijn? Kunnen de belangen van de zee vertegenwoordigd worden? Filosofen, waar onder Bruno Latour en Eva Meijer buigen zich over dit vraagstuk. Het is de enige wijze waarop de 99% niet-menselijke aardbewoners kunnen meebeslissen in hun lot.
Maar kun je de zee ook verantwoordelijk stellen? Kun je boos zijn op de wind?

Ik lees “De Stem van de Noordzee”, een publicatie van de Ambassade van de Noordzee. Het is zondag 20 februari en de Zuid-Westerstorm loeit om de auto, de hele 900 kilometer lange weg tussen Wad en Wad.
Hebben we geluk dat we door acute dieselnood en op zoek naar een tankstation verdwalen in Middeleeuws Frankrijk? De weggetjes worden smaller en smaller. De Geliefde informeert of ik mijn navigatie soms op de ‘fietsstand’ heb staan.
Nee, natuurlijk niet.
De enige tegenligger is niet op ons bedacht en we moeten de berm in, maar wind is hier niet in deze dalen onder de hoge heuvels van ons schiereiland. Daarboven loopt de snelweg.

Stel het is twee of drie jaar verder In de tijd, we zijn nog ietsje ouder maar verder is het een dag zoals vandaag. We hebben een gezellig rendez-vous met onze lieve vrienden gepland. De bijeenkomst is aan de andere zijde van de binnenzee, misschien wel in La Vigie, en we moeten de Dam over, dwars door het water. In de loop van de avond wakkert de storm aan, net als vandaag, terwijl wij door die dalen dwalen.
Maar we zijn gewoon zoals we nu zijn dus laten we ons niet afschrikken door een partijtje wind. Onverwachte windstoten van 140 kilometer per uur teisteren de Dam en dwingen de auto naar links. Spannend, maar geen alarm. Net zo als vandaag, in 2022.

En dan gebeurt het, deze zondag . Zo ongeveer op het moment dat wij de houtkachel opporren om het koude huis wat op te warmen. De auto van de leeftijdsgenoten raakt van de weg en wordt verzwolgen door de Salines. Uren later kan de reddingshelikopter het autodak lokaliseren. Uren te laat. Geen hamer bij zich.

Vandaag, op dinsdag 22 februari ren ik met Marie over de Dam. De wind is mild, maar nog steeds uit het Zuid westen. Leeuweriken dartelen over de Salines. Zo onschuldig, naïef mooi. Geen spoor van naarheid te bekennen.
Kan je de zee of de wind verantwoordelijk stellen?
Nee, natuurlijk niet.

Neem altijd een hamer mee.

Geef een reactie