Terpslokje
Een matige dag na een rampzalige nacht.
Gisteravond heeft hond Marie een leftover van het aanrecht gestolen. Chocolade. En wel heel donkere. Een verboden item in elk huishouden met hond. Maar ja, t stond er, bestemd voor eerder herenbezoek, en Marie dacht pik in.
Pas uren later kom ik erachter. Voor maag leegpompen en dat soort doeltreffende zaken bij vergiftiging is het te laat. Norit erin (gelukkig in grote potten in dit huishouden aanwezig) en afwachten maar.
Het meest dramatische gevolg is een hartstilstand. Voor honden is zwarte chocolade in iets ruimere hoeveelheid hetzelfde als 5 blikjes red bull leegdrinken voor ons. 2 gram per kilo lichaamsgewicht betekent levensgevaar. Marie van 30 kilo had zeker 50 tot 60 gram te pakken.
Angstig lig ik naast haar op de bank. Rillingen en koorts zijn slechte voortekenen, zegt de dierenarts.
Om 5 u denk ik dat het gevaar geweken is en stap ik mijn bed in. Maar, alsof de adrenaline in mij gevaren is, kan ik niet slapen.

Als een zombie kom ik de dag door, nergens zin in, moe. Ik sleep me, rennend dat wel, door het Vondelpark, om de laatste resten gif uit het hondenlijf te jagen.
Voor het dineetje met de lieve vrienden maak ik een dessert uit ‘ Simpel’ van Ottolenghi, een amandeltaart en houd 5 eierdooiers over. Zonde, wat moet ik daar nu mee? De hond lust ze niet.
En dan moet ik glimlachen, voor t eerst vandaag. Natuurlijk, ik probeer het gewoon.
Als mijn lieve buren van de dijk het kunnen, kan ik het misschien ook?
Met de alcohol uit het flesje ‘Terpslokje’, gekregen bij de opening van het project van het andere Damesmeisje, De Terp fan de Toekomst.
Advocaat. Iets te dik uitgevallen maar smakelijk. .
Toch nog iets gedaan vandaag!