Klaar ermee, basta!

Heel simpel. Klaar ben ik ermee.
Met schoonmaken, heggen knippen, bladeren en takken harken. Mijn vingers prikken aan rozendoornen. Alles in handige groene tassen stoppen, ooit van het Andere Damesmeisje gekregen (met haar praktische blik). En naar de Dechetterie brengen. De juiste container weten te vinden, naar huis rijden en de auto schoonmaken. En dat wel drie keer deze weken.
Muizen terugdringen. Verdelgen, daar doen we niet aan, zolang we onze kinderen sprookjes voorlezen over bange muizenouders die bezorgd over hun kindertjes waken terwijl de kat door het gaatje loert. Of erger: een mens. Om maar niet te spreken over vergif neerleggen. Een akelige dood. Nee, toch?
Dan maar glaswol aanbrengen achter de keukenkastjes, vijf meter breed. Cement in spleten duwen, met schuursponzen en al. Alle eetbare waren in stevige dozen opsluiten. Onhandig voor de mens, maar ja.
Boodschappen halen, eten verzinnen, glas naar de container brengen, 0% biertjes zijn ook in glas verpakt.
De banken en stoelen schoonmaken. Marie zit daar s nachts heel graag. Clandestien, extra lekker dus.
Ik ben er helemaal klaar mee en zo tevreden. Neergeploft op een schone bank terwijl buiten de regen klettert.Simplistisch geluk.
En waar ik ook, bijna, klaar mee ben? Met Mondkapjes!