Niet zo lang geleden was zangeres Ilse de Lange gast bij College Tour. Het ging over haar carriere, haar deelname samen met Waylon aan het Eurovisie Songfestival, waar ze tweede werden en niet lang daarna met elkaar braken, over het succes met de Common Linnets daarna met een andere zanger en vervolgens over Duncan Laurence, die in 2019 wèl won, mede dankzij haar onverzettelijke inzet en enthousiasme. Als altijd was de zangeres vrolijk en optimistisch. Maar uit haar verhalen bleek ook haar eigenzinnigheid, haar gericht zijn op één doel, precies wetend waar ze heen wil, een vakvrouw pur sang, altijd bezig met haar grote liefde, de muziek. Presentator Twan Huys vroeg door, en prikte aan het einde door de goedlachse facade heen. Dat was toen hij vroeg waarom ze niet betrokken was bij de organisatie van het Eurovisie Songfestival in Rotterdam. Mede dankzij haar had Nederland toch gewonnen? Even brak haar stem. Toen antwoordde ze geëmotioneerd: ‘Vraag me niet naar de reden, ik weet ook niet waarom het zo gaat. Maar het is jammer, en eigenlijk behoorlijk ongepast’. Het kwam me heel bekend voor, deze emotie en dit gevoel. Maar om jezelf toe te staan deze conclusie te trekken, dat is een hele stap.