Mondkapje van de dag

Sinds vorig jaar heerst in mijn tuin een natuurlijker regiem. Minder wieden, meer toestaan. In een smalle border onder de bomen zorgt een boszaadmengsel voor één strook fluitenkruid. Wondermooi, tot de bloeitijd voorbij is. ‘Fluitenkruid houdt niet van begrazing, wil je meer variatie, dan moet je maaien, liefst laag bij de grond’, is het advies van de Cruydt-Hoeck. Veiligheidsbril op, hoge laarzen aan, bosmaaier op de rug. Onbegonnen werk, te hoog, te dikke stengels. Met een grasschaar in de hand gaat het beter, maar wat een klus.

Op een stuk bestrating het mengsel ‘nectar onder het maaimes’ uitgeprobeerd. Hoezo onder? De grassen zijn minstens 50 cm hoog. ‘Ik verwacht dat deze grassen (inheemse soorten overigens) vanuit de omgeving zijn ingewaaid’. Mooi niet, nooit gezien, en plotseling, na het zaaien zijn ze er.

‘Pardon the weeds, we are feeding the bees’. Het gaat goed met mijn tuin.

Geef een reactie