Wat is de samenstelling van die shot eigenlijk, vraag ik me af terwijl ik met gezwinde vaart, de pleister nog op de ontblote bovenarm, door het park ren. Als een turbodiesel gaat t. Terwijl ik, op mijn eerste rondje hond, in de vroege ochtenduren, nog tegen de zijn auto wassende lieve oude vriend/buurman beweerde me nog niet zo goed te voelen.
Onder een stralende hemel doe ik mijn rondje, maak ondertussen wat filmpjes en train met de hond. Thuis breng ik De Geliefde koffie en ruim nog wat lades en kasten op. Het lijkt allemaal vanzelf te gaan, vandaag. Je zou haast denken dat die vaccinatie je goed doet. Terwijl ik er toch eigenlijk niet over durf na te denken welk gif er nu door mijn systeem raast. Haaienvet, dode chimpansee virussen. En wat nog meer?
Ik sleep potplanten naar buiten, de vorst zal toch immers niet nogmaals onverwachts terugkeren. Ik spoel de afvoer van het binnentuintje door en verplaats daarvoor enorme platen marmer. Ik stop wachtende plantjes in de grond, sleep met gieters water. Verschoon het door de prikzucht van de ambulance broeder en zuster onder het bloed geraakte beddengoed. Lees de notulen van een gemiste vergadering en doe nog wat Zweedse woordjes: beleefdheidsvormen en excuses.

En dan, ‘tack sa mycket, och hej da…is het vaatje leeg. Helemaal.