NOG ZO’N DAG

Het is vandaag zondag, het regent en waait, de tuin oogt nog steeds grijs en druilerig, het is alweer binnenblijfweer.

Opstaan, kopje koffie, sinasappeltje, stukje krant lezen, straks lekker een dagje op mezelf, de Gewone Jongen en de Kunstenaar gaan hun klusauto naar de APK brengen, heel gedoe, aanhanger halen, buggy erop vast zetten, voorzichtig door het Friese land rijden, blijkt dat de vrouwen mee moeten, nou ja moeten, het is ook leuk en gezellig, maar weer niet alleen, die verdomde corona, altijd samen, en dan ook nog tegen alle regels in bij elkaar in de auto en in de garage, moest ik eens doen, tijd later eindelijk alleen op de bank, temidden van krantenknipsels en bewaarde citaten nadenken over een brief aan het andere Damesmeisje, de vlop is al weken klaar, opnieuw storing, telefoontje over ontheemde vriendin, weer midden in de ellende, hartzeer, met pijn en moeite mijn aandacht weer naar waar ik mee bezig was, zit ik er net weer lekker in, opnieuw een telefoontje, de oververhitte woningmarkt in Amsterdam zorgt ook voor oververhitting bij Dochterlief, het mooie huis is overboden, er is ruzie en de plotselinge aankondiging dat we een logee krijgen, oeps, wc schoonmaken, badkamer mag ook een poetsbeurt, logeerkamer in orde brengen, hele huis van slag, inclusief de poezen, komt er een appje dat het niet doorgaat, want bitje vergeten mee te nemen, anders zonde van dat mooie gebit, het wordt nu morgen, van ellende gaan we maar naar een detective kijken, uitgeteld op de bank, verstand op nul, blij dat we met zijn tweeën zijn, van ons kan je tenminste op aan…

Voor ik naar bed ga kijk ik naar buiten, het regent nog steeds.

Geef een reactie