Eindelijk weer eens een leuk boekenprogramma op TV: Eus’ boekenclub. Locatie: het Burgerweeshuis in Deventer. Een gezellige bar met zitjes en posters. Aan de muur, tussen de foto’s van Mulisch en Reve, eentje van de o zo gezellige kasteelheer van Chateau Meiland. Een onwaarschijnlijke en natuurlijk onterechte combinatie. Maar dat is vast de bedoeling. Zangeres Lakshmi, met gitarist en drummer, vormt de huisband. Er is het optreden van een dichter van de avond en buiten staat steevast een kraampje met een boekenverzamelaar. Dit keer is het een vrouw, die zielige-jongetjes-boeken verzamelt. Ciske de Rat, Kruimeltje, Alleen op de Wereld. Het meest zielige boek is Peerke en zijn kameraden, want hij gaat dood. Het klinkt aandoenlijk, maar om dan meteen zielige jongetjes tot verzamelobject te bombarderen? Waarom geen boeken over zielige meisjes, vraagt de presentator? Gewoon, omdat ze er niet zijn, antwoordt de verzamelaarster.

Mijn klomp breekt. Waarom krijgen zielige meisjes geen boek? En al die zielige jongetjes allemaal wel? Bijna wil ik er kwaad om worden, maar dan schiet door mijn hoofd dat haar antwoord misschien wel klopt.

Want de meisjes die ík ken zijn allemaal een beetje Pipi Langkous. Stoer, rechte schouders, mouwen opgestroopt, niet huilen, hup aan de slag. Misschien kijken we gewoon niet goed. Ze zijn er wel, die zielige meisjes, maar ze hebben zichzelf vakkundig weggestopt. En houden ondertussen hun gezin en de wereld draaiende. En zichzelf natuurlijk. Als dat geen goed boek waard is.