Vanaf de eerste minuut van de nieuwe serie Beau in Floradorp zit naast mij iemand op het puntje van de bank. Terwijl de presentator op zoek gaat naar bijzondere verhalen en mensen, vertelt De Gewone Jongen zíjn verhaal over dit deel van Amsterdam Noord. Het was vlak na de oorlog. Beppie en Jan, zijn ouders, konden geen huis krijgen. Ze gingen inwonen bij opoe Dikkie, op Campanulastraat 8. Middenin Floradorp, ook wel de Rimboe genoemd. De Gewone Jongen werd in dat huis geboren. Een paar jaar later verhuisden zijn ouders naar de Van Hauweningenstraat in Amsterdam centrum. Maar zijn moeder wilde terug naar haar zussen en verdere familie. En zo kwam het gezin terecht op de Wingerdweg, aan de rand van Floradorp.

De presentator loopt door de wijk, de Gewone Jongen loopt mee en vertelt. ‘Daar, naast die kerk, dat gebouwtje, daar speelde ons bandje the Dogs. De voorzitter van onze fanclub woonde hier vlakbij’. Even later staat de presentator bij een enorme stapel pallets met kerstbomen, klaar om in de hens te steken. Nu op een speciaal daarvoor bestemde plek, maar in de jeugd van De Gewone Jongen gebeurde dat op een kruispunt middenin de wijk. ‘Een enorme dreun, een putdeksel vloog door de lucht en kwam terecht op het dak van opoe Dikkie’.

De buurt verandert, vertellen de huidige bewoners. In hun ogen zijn het de yuppen die alles verpesten, die in geen 7 jaar hun ramen lappen en niet meedoen aan de saamhorigheid en de tradities. En de Gewone Jongen? Die heeft heimwee, net als zijn moeder Beppie.