Rennend door het VP in een waarachtig lentezonnetje, klinkt er alsmaar ‘herziene versie’ door mijn hoofd. De uitpuilende vuilnisbakken worden opgeruimd door dito personeel. Opgeruimd. In korte broeken en t-shirts. Wandelaars, her en der over de parkgrond gebogen om bosviooltjes te fotograferen. Herziende.

Ik denk het bij ‘n foto in de NRC, van een van de nieuwe oplossingen om bijeen te komen.

Ik denk het als de Geliefde de fietsbroek aantrekt, een goed teken. Ik zie ons in een fietsbubbel door de wereld trekken, komende zomer. Een herziene versie van ‘wass wahr, einmahl’.

In de brievenbus tref ik, voor mijn schamele contributie (ok, ik zal het verhogen..)het boek van Esther Ouwehand, ‘Dieren kunnen de pest krijgen’ aan. Ik schreef er al over. Met de lieve vriendin uit Noord fantaseer ik, met de mobiel op ‘speaker’ terwijl ik deeg voor het dessert aan t kneden ben en zij de noordelijke berm inspecteert op nieuwe groeisels, over alternatieve namen voor de PvdD. Als lid wil ik niet perse geassocieerd worden met apolitieke ‘zielige diertjes’ affaires. Maar met een visie op de samenhang van alles in onze bubbel op aarde, ons enige thuis. We komen er niet meteen uit, maar de conclusie is wel: de naam is toe aan een herziene versie. Want de visie van de partij van de ‘bloedserieuze vrouwtjes met de malle standpunten’ is van groot belang, Daarover schrijft Sitalsing vandaag een mooi stuk.

Op de gracht krijg ik bakfiets les van overbuurman-acrobaat. Een wereld gaat open. Een andere buurman biedt me zijn oude tweewieler bakfiets aan. Gratis. Met de inpandige buurman sleep ik een gigantische gevonden plantenbak op de stoep en maken we plannen over de inhoud. Kindjes liften mee op mijn bakfiets oefentochtjes.

Betrokkenheid en gezelligheid. Een herziene versie van de buurt.

De samenhang der dingen, Steve Cutts, 2021