De Stienser wil nog steeds dat we gaan wandelen.

Alleen, die onbegrijpelijke routekaartjes.

Toch brengt het ons op nieuwe ideeën.

Via het industrieterrein bij Stiens komen we terecht in een nog onbekende wereld.

Nou ja, onbekend.

Frieser dan Fries.

Grote stukken landbouwgrond, overdekt met een zachte groene waas.

Groepen gakkende ganzen boven onze bemutste hoofden.

Een schrale wind.

Sloten nog steeds vol ijs en zanderig bruine sneeuw.

Net als onze voordeur, die ook getekend is door grillige zandvormen.

‘Het zou best kunnen zijn dat we in Nederland oranje sneeuw gaan zien’, zei de Weervrouw vorige week.

‘Bloedsneeuw’, door een sterke luchtstroom vanuit Noord-Afrika naar de Pyreneeën en Alpen gebracht.

Kennelijk ook wat verder, richting de polders achter de Afsluitdijk.

We lopen door wat was. En zien de natuur zich opmaken voor wat komen gaat.

Hoofd en hart waaien schoon.