Ik zou hier nu moeten schrijven over gisteren.

Maar ik krijg niets uit mijn toetsenbord.

Gisteren is heel ver weg, geen idee meer wat er toen speelde.

De gebeurtenissen van vandaag domineren alles.

Overal ligt een zware deken overheen.

Doodmoe probeer ik te denken aan de goede dagen.

Aan niet eens zo lang geleden, toen mijn vriendin uit India en ik samen een rondreis maakten door Tibetaans India.

Een droomreis met indrukwekkende vergezichten en belevenissen.

‘We kunnen ontwaken tot fundamentele goedheid, ons geboorterecht’, is de boeddhistische spreuk voor vandaag, van Pema Chödrön.

Het is vandaag heel diep graven.