Holwerd noemt zichzelf sinds een paar jaar Holwerd aan Zee. Een paar ambitieuze dorpelingen hebben het plan opgevat om een dijkdoorbraak realiseren. Zo komt de Waddenzee aan de rand van het dorp te liggen, is er plek voor een haventje en kunnen boten doorvaren naar de Dokkumer Ee. Inmiddels is het plan breed omarmd en zijn er vele miljoenen opgehaald. Maar er is nog steeds geen schop in de grond. Er zijn vele fluisteringen over de onmogelijkheid van een slenk. Die zou binnen een paar jaar weer dicht slibben.
Desondanks verandert Holwerd voor onze ogen. Geen huis meer te koop, en ook de leegstand op het kleine industrieterrein richting de veerboot lijkt voorbij. Sinds een paar maanden vestigden zich hier twee kringloopwinkels met plannen om in de zomer een rommelmarkt voor de deur te beginnen. En je kan er gewoon altijd naar binnen, zonder mondkapje.
De Gewone Jongen raakt aan de praat met een van de eigenaressen uit Amsterdam. ‘Voor mij geen prik’, zegt de blonde van de twee kordaat. ‘Ik vertrouw het helemaal niet, ik kijk het wel aan. Gisteren kreeg een oude man een prik, 20 seconden daarna was ie dood. In Laren zijn er 15 tegelijkertijd gegaan. Ze zijn bewust bezig om de oude mensen op te ruimen’. Verbaasd luisteren we allebei naar haar verhaal. Iets terug zeggen heeft duidelijk geen enkele zin. Geen corona maar de samenzweringstheorie heeft vlakbij hartstikke toegeslagen.
