De lieve vriend uit de Pijp eet een hapje tapas mee en kijkt ook nog even kritisch naar mijn schilderijen. Ik waardeer zijn commentaar. En passant komt zijn leven ter sprake en zijn levensfilosofie. De Chinese manier. Alles bekijken op bruikbaarheid en inzetbaarheid voor je eigen doelstelling. Een praktische en onderzoekende levenshouding, afgekeken van de Chinezen. Ik moet wel even slikken als ik vervolgens (de verplichte klok geeft ongelooflijk veel ruimte op een avond) in de krant lees over de systematische verkrachtingen van Oeigoerse vrouwen. Door Chinese mannen, in pak bovendien.

Nog meer tijd later op deze eindeloze avond lees ik een stuk van Tom Lanoye in de NRC en ontdek dat onze zuiderburen t eigenlijk ook op ‘de Chinese manier’ doen. Nederland wordt niet bevochten maar onderdelen opgeslokt, geïncorporeerd en Belgisch gemaakt, zonder dat wij het merken. Maar nu slaat deze Belg hard terug. Het ‘Naderland’ wordt gefileerd.
En ik ben het er ook nog roerend mee eens.