Rimpels, rollators en geraniums

Fotograaf Lassi Lautrainen legt in een fotoserie de innige band vast tussen een bruine beer en een wolf (VK).

‘Doe geen schade’. Zo begint de eed van Hippocrates. En zo begint ook een uitstekend artikel van Emma Bruns in de NRC. De Corona crisis heeft het topje van een ijsberg blootgelegd. De meest kwetsbaren van onze samenleving zijn percentueel niet zozeer de ouderen maar de zogenoemde binnenvetters. Rimpels, rollators en geraniums blijken niet de voornaamste alarmsignalen te zijn. Maar mensen, meestal mannen, die een bepaald type buikvet aanmaken. Vaak is dit aan de buikomvang af te lezen maar niet altijd. Binnenvetter word je door je levensstijl. Te weinig bewegen en dierlijke producten eten.

De pandemie geeft ons nog een andere waarschuwing. Zoonosen, zoals COVID-19, ziektes die van dier naar mens overspringen, ontstaan door teveel dieren opeen te pakken, door hun leefgebieden te verstoren of op te heffen. We zijn nu druk bezig de gevolgen van de besmetting onder controle te krijgen maar is het ook niet de hoogste tijd te kijken naar het voorkomen van een volgende pandemie? Want die komt. De vraag is wanneer en waar.

Ik kijk naar de presentatie van Esther Ouwehand’ s boek: ‘Dieren kunnen de pest krijgen, en dan?’ De lijsttrekker van de Partij van de dieren zet de cijfers op een rijtje. In Nederland, het dichtste door dieren bewoonde land, leven we op een vulkaan. Vogelgriep, Q-koorts, gekke koeienziekte. Er zijn ‘slechts’ enkele honderden mensen aan de gevolgen overleden. Elk jaar is er een nieuwe uitbraak die doorgaans stil gehouden wordt. Maar het kan grootschalig misgaan. In ons dichtbevolkte landje boven op die miljarden dieren.

Stop ze te houden (en onder die omstandigheden), stop ze te eten. En mens, dier en t gehele eco systeem worden er beter van.

Eco centraal denken. “Het beste idee is een idee waarvoor de tijd rijp is”, zegt Victor Hugo. ‘Doe geen schade’, zegt Hippocrates. Is de tijd rijp?

Geef een reactie