Onze fietsdochter vertelde het al. Ze heeft, net als alle andere Amerikanen, een lang weekend vrij. Zij is gaan fietsen. Het Californische landschap ligt er bij alsof het hoog zomer is. Vanaf de fiets filmt zij het land, zodat we er een beetje bij zijn. Zoals toen we een stuk samen langs de Pacific fietsten, met zijn drieen. Ze memoreert hoe wij, toen we er zin in kregen, onze Italiaanse diabolo tevoorschijn toverden uit onze keukentas en koffie zetten in het gras. De tas bood zelfs chocolade aan en koekjes. Genietend keken we uit over de oceaan en hoopten op walvissen. Hoe prettig en vredig was dat alles. En Obama was er, wat kon dit land gebeuren nu deze onmogelijkheid mogelijk bleek. Een zwarte man als president.
Vandaag, maandag de 18e januari, is Martin Luther King Day. De andere zwarte held. Van hem is een vrije dag geworden, voor alle onderdanen.
Niet alle Amerikanen gebruiken dit weekend om op de fiets te stappen en van de natuur te genieten. Er wordt iets klaargestoomd, er staat iets te gebeuren. De inauguratie zal worden verstoord. Er worden moordplannen gesmeed. Het kan uit alle hoeken komen. Extreem rechts, zelfs extreem links is niet onverdacht. De politie als infiltratiebron beangstigd.
MLK draait zich om in zijn graf. Op Zijn vrije dag.