Ons caravannetje mag dan wel uitnodigend op ons staan te wachten, daar in dat lage, weidse land, dit Damesmeisje twijfelt. De hele dag en ook de hele avond. En wat ik lees en wat ik zie en hoor helpt niet echt mee.

De achs en wees over Ongekend onrecht, het rapport over de toeslagenaffaire, zijn niet van de lucht. Misschien moet er een of ander Barbertje hangen. Maar eerst moeten de gedupeerden gecompenseerd, vindt iedereen., Was daar nou zo’n rapport voor nodig? Was dat niet allang duidelijk dan? Een ding is zeker: voor de feestdagen gaat dat natuurlijk niet meer lukken, die compensatie. Geen gezellige, ongecompliceerde tekst dus voor duizenden mensen.

De documentaire van de baardige Journalist gaat over corona in de eerste golf. Over het leed in de ziekenhuizen, in de verpleegtehuizen. Over het niet kunnen bezoeken van zieken en ouderen, over het overlijden van mensen in hun eentje. Over de verpleegkundigen die doorwerken ondanks alle stress die ze meemaken.

Gelukkig is de tweede golf niet zo rigide, maar toch we zitten allemaal weer in een stevige lockdown. Alleen: de een ’n beetje meer dan de ander. Kan je het je permitteren, zoals de Damesmeisjes, dan neem je snel even een sneltest. Natuurlijk ben je dan wel verantwoordelijk bezig naar elkaar en naar de anderen, natuurlijk mijd je massacontacten. Maar het blijft toch een beetje knagen. Hoe zit het met het principe, met de solidariteit?