Matthijs van Nieuwkerk is De geknipte gast van Özcan Akyol. Die vraagt naar het waarom van de fascinatie voor jazz dj Phil Schaap die in zijn dagelijkse radioprogramma alleen maar Charlie Parker draait. Matthijs vertelt: ‘Iets van die drift is iets van mij. Uit dat soort factoren ben ik opgebouwd. Het moet in je zitten. Maar ik heb zo’n man nodig, zo’n verhaal nodig om iets bij mezelf te ontsteken’.

Eus vraagt hoe dat doorwerkte toen hij TV-presentator werd. Matthijs vertelt: ‘Ik ben toen een aantal mensen heel goed gaan bekijken om zelf meer zekerheid te krijgen. Het autonome, vlerkerige van Felix Rottenberg, de rust van Mart Smeets’.

Eus vraagt naar zijn fascinatie voor Kees de Jongen van Theo Thijssen, ook het favoriete boek van de Gewone Jongen. Matthijs: ‘Dat boek reist met me mee. Lees de eerste zin maar eens hardop voor. Dat is toch van een grote ontroering. Het gaat over ons allemaal. We worden allemaal geboren met een hoofd vol verlangens en dromen. Veel daarvan komt niet uit. Dat is het leven, dat je daarmee om leert gaan. Niks = doodgewoon, alles = bijzonder. Doodgewoon bestaat helemaal niet. Het is allemaal sensitief, breekbaar, de tranen liggen op de loer.

Eus vraagt naar het kritisch vermogen van Matthijs. ‘Natuurlijk heb ik dat, veel is er niet goed. Maar daar ga ik geen aandacht aan geven. Dat is zonde van mijn tijd. Ik lees liever een recensie waarin staat: dit moet je lezen. Dat geeft me energie’.

Op Oudejaarsavond start het nieuwe programma ‘Matthijs gaat door’. ‘Matthijs ziet om in verwondering. Met humor, muziek en andere verrassingen. En stelt af en toe orde op zaken door wat prijsjes uit te reiken’, aldus de omschrijving.

Het bericht voelt als een Sinterklaaskadootje. Want ik heb DWDD, ik heb Matthijs gemist. Die drift, die ontroering voor het niet zo gewone alledaagse, het welbewust aandacht geven aan het mooie in het leven. Matthijs van Nieuwkerk is mijn Phil Schaap.