DRAKEN

Het is vandaag regenachtig en koud. Blije is gehuld in witgrijze nevel, het voelt alsof de hele wereld potdicht zit. De hele dag door probeert mijn mobiel de stilte te doorbreken, tot mijn grote ergernis. Wat is er in iedereen gevaren? Wat wil men eigenlijk?

Ik voor mij: helemaal niks. Beetje lezen, beetje kijken, beetje nadenken.

Geen zin om te schrijven vandaag. Daarom een gedicht:

‘Wellicht zijn alle draken in ons leven
Uiteindelijk prinsessen
Die er in angst en beven slechts naar haken
Ons eenmaal dapper en schoon te zien ontwaken.

Wellicht is alles wat er aan verschrikking leeft
In diepste wezen wel niets anders dan iets
Wat onze liefde nodig heeft.’

Rainer Maria Rilke