Rolmodellen gevraagd

In de jaren 80 en 90 werkte ik met een clientenpopulatie die we in de wandelgangen ‘migranten vrouwen’ noemden. Vrouwen van niet westerse afkomst die zich meldden met klachten, meestal van psychosomatische aard.

We behandelden de vrouwen in groepsverband, de ‘pijn en moeite groepen’ genoemd.

De methoden die we benutten waren nogal onconventioneel van aard en de professionele afstand lieten we achterwege.. Zo gaven we fietsles op de binnenplaats van de Riagg.

Toen ik in de zomer van 1989 naar Turkije op vakantie ging, ontkwam ik dan ook niet aan bezoek van geboortedorpen, Hartverwarmend.

Wat ik zag was dat de vrouwen in hun families een centrale rol spelen. De meest voor de hand liggende persoon die om raad gevraagd wordt. Die haar levenservaring inzet. Jongere vrouwen en hun gezinnen doen er hun voordeel mee.

Ook nu in de huidige praktijk kom ik jonge vrouwen van niet westerse afkomst met een goede opleiding tegen die hun moeder en dikwijls ook andere oudere vrouwen in de familie zien als een vraagbaak voor levenskwesties.

Hoe schril staan daar tegenover de ervaringen van oude vrouwen in de westerse wereld. Met het verlies aan schoonheid en vruchtbaarheid, raken zij hun plek kwijt. Waar oudere mannen de voordelen van ‘éminence grise’ verwerven is dat er voor menig vrouw niet bij.

Hoopvol is dat dit patroon aan het veranderen is. In praatprogramma’s valt me op dat de experts, specialisten, zoals economen dikwijls (jonge) vouwen zijn. Zij praten namens de meest prominente instituties, banken en ziekenhuizen van ons land.

Mijn hart sprong gisteren op toen ik naar de nieuwe ploeg rond Biden keek. Die-hards, mensen uit de Obama tijd. Met de wijsheid van jaren ervaring. Janet Yellen, dik in de zeventig en met een uitzonderlijke staat van dienst in de financieele sector.

Een nieuw elan, nieuwe kansen en vooral voor vrouwen: nieuwe rolmodellen.

Illustratie: JvN