Je hebt Damesmeisjes die zijn geboren met een volle kop met dik prachtig haar. Je hebt ook Damesmeisjes die het moeten doen met minder. Fijn haar is de lieve omschrijving. Dun haar de onvriendelijke.
Sinds een jaar krijgt mijn haar de kans om te groeien. Nooit dacht ik dat dat kon. Het zou afbreken, zei de ene kapper. Het staat je niet, de andere. En dan ook nog elke dag mijn haar wassen, dat hield ook tegen. Maar mijn huidige Kapster, stevig geworteld in het nabijgelegen Stiens, houdt niet van die stadse fratsen. Zij vond dat het roer om moest. ‘We gaan je haar laten groeien’, zei ze met overtuigende toon in haar stem, ‘minder wassen en je zal zien dat het je staat’.
Zo gezegd, zo gedaan. Mijn haar transformeerde mijn gezicht langzaam van een soort Beatrixhoofd (kort, gekapt) naar hippiemeisje (lang, sluik, nonchalant). You Tube bleek plotseling een onmisbare hulp. Typ ‘fijn haar opsteken’ en je krijgt meteen instructies. Maar als je 67 bent en dat nog nooit gedaan hebt, dan blijft het een beetje friemelen.
Kapster kreeg vandaag de geest. Uit een diep laatje haalde ze allerlei klemmetjes en stiekjes tevoorschijn. ‘Kijk, dat doe je zo’, zei ze na wat handgrepen. Via de spiegel kon ik zien wat het was geworden. Een heuse knot op mijn achterhoofd! Nou nog ff zelf doen.