DOWN THE ROAD

Kevin is de stoerste van de zes downies. Maar niet als het erop aankomt. Op de laatste dag van hun reis verbindt een smalle loopbrug twee bergtoppen. Aan de overkant kan iedereen een hangslotje hangen, als teken van vriendschap. Kevin heeft hoogtevrees en wil niet. De groep houdt hem vast, troost hem, moedigt hem aan. En dan vermant Kevin zich. Achter elkaar schuifelen ze over de brug, naar elkaar roepend, elkaar steunend, dat ze het willen, dat ze het kunnen. Het is ontroerend, het is puur, het is alles. Het is de beste serie die ik in jaren zag.

Is dit entertainment waar je naar moet kijken? Exploitatie van onschuldige mensen? Die vragen waren snel verdwenen, omdat de deelnemers naast innemend onschuldig ook ontzettend levenswijs bleken. Bleef de vraag hoe het daarna verder was gegaan met de zes. Zijn ze veranderd? Zijn ze zelfstandiger geworden?

Om dat uit te vinden gaat de groep na 3 jaar op reüniereis naar Fins-Lapland. Op vliegveld Zavelthem blijkt de presentator niet aanwezig. Via de telefoon vertelt hij waar ze de tickets kunnen vinden. Lisa begint te huilen, hoe moet dat nou? De groep staat in een kring om haar heen, ze bespreken het samen en even later zitten ze trots in het vliegtuig. In de eerste aflevering praten ze over kinderen krijgen, over het missen van een liefde in hun leven, over ouder worden. Er valt weer veel te leren, dus allemaal kijken naar België 1!