De VS ondertekenden onlangs een internationale verklaring tegen het universele recht op abortus. Medeondertekenaars zij Brazilie, Uganda, Hongarije, Egypte en Indonesie. Voorbeelden van autocratisch geregeerde staten, waar het vrouwenwelzijn laag op de agenda staat.
Ik was even vergeten hoe belangrijk dit onderwerp is in de Amerikaanse politiek. Belangrijker dan COVID 19, de verkoop en gebruik van vuurwapens, preventie van huiselijk geweld. Hoewel het aantal doden dat hierdoor valt enorm is vergeleken met het aantal afgedreven vruchten.
Maar niet alleen in de VS wordt er geprotesteerd tegen abortus. Ook in Nederland posten elke week tegenstanders voor abortusklinieken om vrouwen te weerhouden binnen te gaan. ”Weet je het wel zeker? Laten we erover praten..” en dat soort teksten. Nog steeds. Al decennia lang.
Deze week hielden de voorstanders een demonstratie onder het motto ‘abortus redt levens’. Niet alleen gericht op de populisten maar ook als een statement naar de jonge generatie, de milllennials die meer afwijzend tegenover de ingreep staan dan ‘onze’ generatie.
In de NRC vanavond een artikel van Marjolein van Heemstra. Ze verwoordt hoe lastig het is je met abortus te verstaan. Er wordt over gezwegen. Ook door mijn leeftijdsgenoten, ‘de baas in eigen buik’ generatie, weet ik uit ervaring. Het mag dan legaal zijn, maar voor velen voelt het clandestien. Iets waarover je liever niet spreekt.
Het is een complexe, tegenstrijdige ervaring. Nooit makkelijk en nooit ten einde. Het kind leeft met je mee, in ongeboren staat. Het kan er nooit meer niet geweest zijn. Hoezeer je ook achter je besluit staat. Een lastig soort ‘pro’ zijn, schrijft van Heemstra, ook uit eigen ervaring. Pro-ingewikkelde keuzes, pro-tegenstrijdige emoties, pro-omarming van alles wat het leven is, terwijl je er ook afstand van doet.
Ik denk terug aan mijn eigen besluit, 36 jaar geleden. Het enig mogelijke besluit, toen. Hoe benijdenswaardig is het om in een land te wonen waar een vrouw zelf deze beslissing kan nemen.. Maar hoe moeilijk en tegenstrijdig is het om af te zien van het allermooiste wat er in het universum kan gebeuren. Het ontstaan van nieuw leven.