De dag begint met de krant, zoals gebruikelijk. Ik lees over dreiging. We waren dit weekend allemaal blij en relatief zorgeloos. Maar de donkere wolken zijn niet weg.  Naast ‘ons’ universum waarin Biden en de redelijkheid gewonnen lijken te hebben en we iets optimistischer naar de toekomst kijken, is er een andere, duisterder wereld. Daarin heeft T gewonnen en wordt zijn tweede termijn voorbereid. Door prominente Republikeinen, nieuwszenders en journalisten. Rechters en kiezers. Twitter stelt zich kritischer op tegen de mega gebruiker, maar een nieuw platform staat klaar. Te popelen zelfs. En Fox News kan desgewenst ook vervangen worden.

Ik sla de krant dicht en ga over op de orde.van de dag.

Een 3 daagse opleiding start vandaag.

Ik kijk het virtuele klaslokaal rond. Ik ben verreweg de oudste deelnemer. Collega psychologen, ongeveer een half leven jonger..

Leeftijd neemt niet toe in een lineaire lijn. Tenminste, gevoelsmatig niet. Hoe kort geleden is het dat ik vaak de jongste deelnemer was? Of de gemiddelde qua leeftijd? En in ene ben ik de oudste. Ik ben er nog  niet aan gewend. Maar dat terzijde.

Ik geniet van de nieuwe inzichten. Ik denk aan casuïstiek waarop ik ze kan toepassen. Ik deel een ‘breakoutroom’ (het lijkt wel een Corona term) met een jonge psychologe uit een ziekenhuissetting. De dag vliegt om.

‘S Avonds opnieuw een krant. Over rechtszaken die T en zijn familie te wachten staan als hij zijn presidentiële onschendbaarheid verliest. Dat zijn er nogal wat. Van belastingfraude tot verkrachting, van verstrengeling van belangen tot afpersing en het spelen van piramide spelletjes, samen met zijn zonen.

Historicus en psycholoog Eelco Runia (VK, 13-11) schrijft over de verschillende verklaringen voor de obstinate weigering op te stappen. Hij wijst op een karaktertrek die gelukkig behoorlijk zeldzaam is maar wel levensgevaarlijk. De neiging om vooruit te vluchten en te floreren in crises. Dit gedrag heeft T gemeen met de grootste dictators van onze tijd. Cromwell, Robespierre, Lenin, Hitler en Mussolini. Maar er valt echter weinig voortuit te vluchten als je eenmaal president van de VS bent. Behalve dan revolutie en totale chaos te creeren.

Lekkere casus. Voer voor psychologen.