Na zijn overwinning in 2016 eigende T zich dit nummer toe. Keith Richards distancieerde zich en voorspelde onheil voor de wereld.

Vandaag neem ik me voor een aantal klussen te doen. Planning gemaakt en aan de slag. Dan loopt de printer vast. Een simpele brief die ik aanbood te schrijven krijg ik niet uit mijn toetsenbord gerammeld. Een uur later smijt ik geïrriteerd een lastig dossier in de hoek. De videoverbinding loopt steeds vast en plaatst mij tegenover een bevroren patiënt.

‘S middags sta in mijn atelier te zwoegen maar t wordt niet wat ik wil. Ik kwast het doek over en probeer opnieuw.

De persconferentie. Geen huisje op t wad voor ons voorlopig. De media reageren kritisch. T gaat toch de goede kant op, waarom dan dit? Vorige week was er juist een roep om strengere maatregelen, door diezelfde media. Maar die maatregelen zijn veel duurder dan welk virus dan ook, schrijft de VK.

Wie er ook wint in de VS, de ziel van het land blijft ernstig verdeeld, kop de NRC. Kortom: het maakt niet uit.

Het wordt niks vandaag. Doe mij maar weg. Onder de dekens. Hopeloos.

Maar dan zie ik jonge zwarte kunstenaars optreden voor de rijen wachtende stembusgangers. Rappers, dansers, muzikanten. Jonge mensen met een ideaal en een toekomst om voor te strijden. “”Fighting for our life’s”. Amerikanen komen massaal naar de stembus

“You can’t always have what you want”. Maar je kunt er wel je stinkende best voor doen.

NYC Election day on Fifth’ Avenue