Vlak voor het slapen gaan, gisteravond, is de tekst van de dag me glashelder. Nu ik net wakker ben, zijn er slechts beelden. En het gevoel dat t allemaal ‘veel’ is.

“Van Australië tot Mexico, van Duitsland tot Brazilië, en van de VS tot Nigeria. In veel landen is de afgelopen tijd gedemonstreerd tegen Coronabeleid” (NRC). Beelden van rook, vuur, in het zwart geklede mensen, grimmig, gewelddadig, herinneren aan fascistoïde demonstraties van lang geleden.

Het zoveelste rapport over de toestand van de aarde, met de conclusie dat we met ‘te veel’ zijn. Beelden van recreëerde Chinezen zo dicht opeengepakt in hun opblaasbootjes dat het wel bioindustrie voor mensen lijkt.

Een nieuw boek van David Attenborough. Te veel afval. Te veel gif.

De zoveelste commissie. Een bijzonder initiatief van GL en VVD senatoren Rosenmuller en Jorritsma om de omvang en oorzaken van discriminatie in Nederland te onderzoeken.

Veel ontwrichting door discriminatie en kolonialisme. In het Bonnefantenmuseum een schreeuw om aandacht voor de post-koloniale verhoudingen in de expositie ‘Say it loud’.

Met dit laatste beeld val ik in slaap. Een kunstwerk van Raquel van Haver ‘Amo à la Reina.

Heel veel moois.

Verstuurd vanaf mijn iPad