TRUMP VERSUS BIDEN

Vanavond naar deel 2 van The Choice gekeken. Een uiterst interessant verhaal over de presidentskandidaten, hun crises, tragedies, uitdagingen en politieke controverses. Hoe zouden zij, elk voor zich, het land leiden?

In Trumps eigen woorden is hij sinds de lagere school niet veranderd. Zijn levensstrategie is simpel: laat geen twijfel toe, luister niet naar slecht nieuws, val de media aan, noem anderen leugenaars, zeg dat je gewonnen hebt no matter what. In zijn zakelijk leven kent hij grote successen en verliezen. Door het TV-programma The Apprentice wordt hij een TV-celebrity. Het leert hem goed campagne voeren, nooit sorry te zeggen en te genieten van elk gevecht.

Biden’s politieke leven wordt gekenmerkt door tragedies en missers. Hij verliest vrouw en dochtertje door een auto-ongeluk en zijn oudste zoon door een hersentumor. Er zijn foute opmerkingen en onhandige optredens. Zijn oplossing voor dergelijke crisis: erken het probleem en repareer de schade. Na een als racistisch opgevatte opmerking over Obama zoekt hij toenadering, zijn beproefde methode. Obama ziet zijn decennialange ervaring met Congresleden en maakt hem tot zijn running mate. Ze worden vrienden, verleden en naam worden gezuiverd, hij wordt een symbool van verdriet en veerkracht.

De documentaire laat zien dat deze verkiezingen niet gaan om inhoud. Het gaat om smaak. Welk karakter, welk imago, welke personality. Waarom moet je hier nog over nadenken, vraag ik me af? Ik zou het tenminste wel weten.