De storm overvalt ons. We ploegen voort in wind en regen. Op de binnenzee een enkele surfer, de kite strak aan de wind.

Ik denk aan mijn boek. “Only in space beauty blooms”.

Een wandeling, een boodschapje.  Een lading onrijpe vijgen konfijten.

Achter mijn bureau, het gouden licht door mijn raam. Oude muren en balken. Ik laat mijn oog langs hen gaan.

Het bestaan hier is als op een eiland. Het selecteert voor mij wat ik doe en niet doe.

Mijn schrijfster bereidt zich voor op afscheid van haar eiland en terugkeer naar de stad. “Values weighted in quantity not in quality; in speed, not stillness; in noise not silence; in words, not in thoughts; in acquisitiveness, not beauty. How shall I resist the onslaught? How shall I remain whole against the strain and stresses of ‘zerrisenheit’?

Ja. een belangrijke vraag. Ook voor de koning, nu hij besloten heeft terug te keren van zijn ‘eiland’?